Laatst heb ik in de trein Twee leuke kids gezien, De ‘één’ was ongeveer 12 jaar De ‘andere’ net tien.
Ze praatten en ze lachten En hadden heel veel lol. Ze hingen bijna op hun kop Want niets was hen te dol.
Maar toen Almere naderde Werden zij plotseling stil. De ‘één’ zei tegen de ‘andere’: ‘Hier vind ik het echt chill.
Deze stad vind ik pas fijn Alles is hier bekend. Hier wil ik altijd wonen Want hier ben ik gewend.’
copr. 20090108 kinderen in Almere
Wapen van Almere
Stad van de vrijheid
Gewonnen uit de zuiderzee Verrezen uit een nieuw idee Overal natuur Stad als een avontuur
Ze kent nog geen geschiedenis Ik maak haar zelf tot wat zei is Ja op mijn manier Stad voor de pionier
Ze is niet oud, ze is niet chique Ze heeft haar eigen romantiek Ze is zichzelf, ze is voor mij uniek
Refrein: Stad van ruimte, stad van de vrijheid Stad van het water, wolken en de wind Hier leef ik mijn dromen Hier wil ik altijd wonen Stad waar het einde nooit begin
Nog nooit bezet nog nooit bevrijd Gegroeid in onafhanklijkheid Nergens een kanon stad zonder bastion
Hier worden kinderen rustig groot Hier wil ik leven tot mijn dood Overal natuur stad als een avontuur
Hier ligt het hart van mijn bestaan Een lach en soms een traan Hier wil ik verder gaan
Waar wij steden doen verrijzen op de bodem van de zee, onder Hollands wolkenhemel tellen wij als twaalfde mee. Een provincie die er wezen mag, jongste stukje Nederland. Waar het fijn is om te wonen, mijn geliefde Flevoland!
Land gemaakt door mensenhanden, vol vertrouwen en met kracht. Waar de zee werd teruggedrongen die zoveel verschrikking bracht. Een provincie die er wezen mag, jongste stukje Nederland. Waar het fijn is om te werken, mijn geliefde Flevoland!
De natuur laat zich hier gelden dieren kiezen nest of hol. En de wijde vergezichten stemmen ons zo vreugdevol. Een provincie die er wezen mag, jongste stukje Nederland. Waar het fijn is om te leven, mijn geliefde Flevoland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten